Lęk to mechanizm obronny – ostrzega nas o zbliżającym się niebezpieczeństwie. Człowiek powodowany lękiem jest wyczulony na to, co dzieje się w najbliższym otoczeniu. Dla wielu osób lęk jest jednak zjawiskiem przytłaczającym. Kiedy zdominuje życie, wywołane przezeń uczucie ograniczenia sprawia, że codzienność staje się nie do zniesienia. Lęk traktowany jest jako stan chorobowy, jeżeli nie można go uznać za zachowanie adekwatne do zaistniałej sytuacji.
Przyczyny
Przyczyny powstawania stanów lękowych upatruje się w sytuacjach życiowych postrzeganych jako trudne (strach przed egzaminem, przed podróżą samolotem) oraz w realnych zagrożeniach pojawiających się w naszym otoczeniu, takich jak np. groźba wojny, biedy, zagrożenie środowiska naturalnego lub też groźba utraty pracy. Osoby narażone na takie sytuacje reagują zwykle przesadnie, nie potrafią realnie ocenić niebezpieczeństwa.
Stany lękowe objawiają się w różny sposób – jako ataki paniki lub chroniczne zaburzenia lękowe. Pierwsze pojawiają się nagle, bez żadnej widocznej przyczyny. Towarzyszą im: częstoskurcz serca, trudności w oddychaniu, drżenie, potliwość, trudności w artykułowaniu słów, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, bóle w klatce piersiowej, bóle głowy, nagłe zawroty głowy, a nawet omdlenie.
Często dopiero po wystąpieniu wymienionych reakcji zauważamy, że coś jest nie w porządku. Jednocześnie nasz lęk wzmaga dodatkowo obawa, że dotknęła nas ciężka choroba.
Jak postępować w przypadku wystąpienia stanów lękowych?
Bardzo ważne jest, by rodzina i przyjaciele wykazali zrozumienie dla osoby cierpiącej na ten rodzaj dolegliwości. Mogą się one przerodzić w proces chorobowy, z którym sam pacjent nie będzie w stanie sobie poradzić.
Kiedy należy udać się do lekarza?
O pomoc lekarską należy zwrócić się w czas, gdy lęk przejął wyraźnie kontrolę naj codziennym życiem, gdy stany lękowe utrzymują się długo, przyjmują ostrą formę i r. sto się powtarzają.